MEBLE ART STUDIO DESIGN: KRZESŁA, STOŁY

MEBLE ART STUDIO DESIGN: KRZESŁA, STOŁY

Archiwum bloga

środa, 14 sierpnia 2013

STOLIK, KRZESŁA NEOBAROKOWE 




STOLIK, KRZESŁA NEOBAROKOWE dąb, skóra, projekt i prototyp autorski Copyright © 2013 MEBLE ART STUDIO DESIGN 

KRZESŁO NEOBAROKOWE dąb, skóra, h - 122 cm, projekt i prototyp autorski Copyright © 2013 MEBLE ART STUDIO DESIGN

STOLIK NEOBAROKOWY dąb, h 70, sz. 60 cm, projekt i prototyp autorski Copyright © 2013 MEBLE ART STUDIO DESIGN 



czwartek, 1 sierpnia 2013

MEBLE ART STUDIO DESIGN

 Sztuka użytkowa / Commercial Art


   http://pl.wikipedia.org/wiki/Sztuka_użytkowa


Copyright © 2013 MEBLE ART STUDIO DESIGN


  REALIZACJE WYSTROJU WNĘTRZ SĄ DOSTĘPNE TYLKO NA INDYWIDUALNE ZAMÓWIENIE , KTÓRE WYMAGA SZCZEGÓŁOWYCH USTALEŃ CO DO PROJEKTU I CENY . PROJEKTY WYKONYWANE SĄ INDYWIDUALNIE DLA KAŻDEJ REALIZACJI ZGODNIE Z ŻYCZENIAMI ZAMAWIAJĄCEGO. ELEMENTY DEKORACYJNE SĄ RĘCZNIE RZEŹBIONE. PROSZĘ O KONTAKT MEJLOWY A WSZYSTKO STANIE SIĘ JASNE I KLAROWNE .


KRZESŁO ŚLUBNE

„KRZESŁA ŚLUBNE NEOBAROKOWE OBUSTRONNIE RZEŹBIONE”-DĄB, GOBELIN /H-112 CM


KRZESŁA ŚLUBNE NEOBAROKOWE dąb, gobelin, projekt i prototyp autorski  Copyright © 2013 MEBLE ART STUDIO DESIGN

 W PRACOWNI PRZY REALIZACJI

foto. archiwum  meble art Foto Copyright © 2013 MEBLE ART STUDIO DESIGN

foto. archiwum meble art Foto Copyright © 2013 MEBLE ART STUDIO DESIGN 



Prawa autorskie
§  Wszystko, co znajduje się na witrynie autorskiej MEBLE ART STUDIO DESIGN oraz na stronach, do których prowadzą odsyłacze (linki) z tej witryny jest objęte prawem autorskim (copyright). 

Teksty i zdjęcia znajdujące się na nich stanowią oryginalny wytwór intelektualny, który podlega ochronie prawnej zastrzegającej jego twórcy wyłączne prawo do rozporządzania tym utworem na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. 

§  Korzystanie z tekstów witryny oraz publikowanych zdjęć w inny sposób niż określony przez autora jest nielegalne i pociąga za sobą odpowiedzialność prawną.

(Podstawa prawna - Ustawa z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz.U. Nr 24 z dnia 23 lutego 1994 roku poz.83 z późniejszymi zmianami)

§  Strony WWW, teksty oraz zdjęcia znajdujące się na witrynie MEBLE ART STUDIO DESIGN nie mogą być w żaden sposób zmieniane ani poddawane edycji jak również kopiowane bez zgody twórcy. Użycie jakichkolwiek fragmentów lub całości zamieszczanych tekstów, zdjęć, grafik lub innych materiałów do innych stron WWW lub publikacji drukowanych oraz wykorzystywanie ich w jakikolwiek inny sposób niż do użytku własnego możliwe jest tylko po spełnieniu łącznie wszystkich poniższych warunków:

             >  za wiedzą i po uzyskaniu pisemnej zgody autora witryny;

             > podając autora i źródło cytowanych informacji;
             > dodając odsyłacz tekstowy lub graficzny prowadzący do    odpowiednich stron źródłowych, w tym przypadku Galerii zdjęć, Bloga;
             >  zachowując wszelkie prawa wynikające z ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

§  Nie ma żadnych ograniczeń, co do umieszczania lub podawania na stronach WWW lub w innych publikacjach odsyłaczy do materiałów umieszczonych na witrynie.
§  Dopuszcza się reprodukcję, kopiowanie i wykorzystywanie części witryny Galerii zdjęć, Bloga wyłącznie do własnego użytku w celach prywatnych, hobbystycznych lub niekomercyjnych. W takim przypadku wszelkie reprodukcje materiałów witryny muszą zawierać poniższy tekst:



Copyright © 2013 MEBLE ART STUDIO DESIGN



Foto Copyright © 2013 MEBLE ART STUDIO DESIGN






Kwestie dotyczące praw autorskich w Rzeczypospolitej Polskiej reguluje

Ustawa z 4 lutego 1994 roku
(DzU nr 24 z 1994 r., poz.83)
o prawie autorskim i prawach pokrewnych
wraz z późniejszymi uzupełnieniami.

Ochronie prawnej podlegają wszystkie dziedziny indywidualnej twórczości, a dokładniej należące do nich utwory, stanowiące przedmiot prawa. Należą tu wykorzystanie utworu. Za każde wykorzystanie dzieła należy się autorowi honorarium, a od każdej sprzedaży dzieła plastycznego albo oryginalnego rękopisu literackiego lub muzycznego autor otrzymuje pięć procent. Opłaty na rzecz twórców, artystów wykonawców oraz producentów muzycznych czy filmowych wnoszą także firmy produkujące magnetowidy, magnetofony, odtwarzacze CD, czyste płyty, kasety itp. Wynika to m.in. ze strat, jakie produkcja ta powoduje w rozpowszechnianiu oryginalnych utworów. Natomiast nadawanie utworów przez radio czy telewizję dozwolone jest dopiero po zawarciu przez nie odpowiedniej umowy z odpowiednią organizacją, zajmującą się zarządzaniem prawami autorskimi, taką jak na przykład ZAiKS.


Jeśli utwór został już publicznie udostępniony, to wolno go wykorzystywać nieodpłatnie w osobistym zakresie. W określonych ustawą granicach wolno też stacjom radiowym i telewizyjnym wykorzystywać materiały innych stacji, podobnie jak ich programy wolno nam odbierać nawet w miejscach publicznych, gdzie korzysta z nich wiele osób, pod warunkiem że nie czerpiemy z tego korzyści finansowych. Analogicznie wiele materiałów prasowych wolno rozpowszechniać bez poważniejszych ograniczeń.



Nieodpłatnie z opublikowanych utworów wolno też korzystać w instytucjach naukowych oświatowych, w szczególności zaś szkołom, bibliotekom i archiwom. Nieodpłatnie można również wykonywać opublikowane już utwory sceniczne czy muzyczne, znów pod warunkiem, że nie czerpie się z tego korzyści finansowych - na tej samej zasadzie właściciel dzieła plastycznego może je nieodpłatnie wystawiać. Fragmenty opublikowanych utworów wolno wykorzystywać w nowych utworach w celach dydaktycznych oraz gdy usprawiedliwiają to wymogi konwencji artystycznej.
Zawsze jednak tożsamość twórcy musi zostać podana do wiadomości.




Po siedemdziesięciu latach od śmierci twórcy lub ostatniego ze współtwórców autorskie prawa majątkowe wygasają.. Producenci czy wydawcy utworów, do których prawa majątkowe wygasły, muszą jednak odprowadzać określoną kwotę na rzecz Funduszu Promocji Twórczości.




Autorskie prawa majątkowe, inaczej niż osobiste, są dziedziczone przez spadkobierców, a nawet mogą przejść na inną osobę. Za przeniesienie takich praw (lub wystawienie licencji na użytkowanie utworu) twórcy należy się honorarium, chyba, że zawarta przez niego umowa stanowi inaczej. Jednocześnie jednak twórca zostaje zobowiązany do przestrzegania określonych w zawartych przezeń umowach terminów, choć zachowuje prawo do odstąpienia od umowy w określonych warunkach oraz do nadzoru autorskiego nad kształtem dzieła.




Specjalne postanowienia regulują kwestie dotyczące utworów audiowizualnych (gdzie określone zostały dokładnie prawa współautorów i producenta) oraz programów komputerowych.
Z tych ostatnich można korzystać bez ograniczę tylko w celu zapewnienia kompatybilności innego oprogramowania, poza tym chronione są podobnie jak utwory literackie.




Naruszenie zarówno praw osobistych, jak i majątkowych jest ścigane przez sądy. Podobnie ochronie podlega adresat korespondencji, która ma zostać wydana drukiem.
Nie wolno też bezkarnie wykorzystywać w utworach wizerunku innych osób 
(z wyjątkiem osób publicznych w określonych sytuacjach oraz osób będących jednymi z wielu członków zgromadzenia, uczestników imprezy itp.)
Tajemnicą jest objęte także źródło informacji wykorzystanej w utworze, o ile osoba, która owych informacji dostarczyła, zażyczy sobie tego.




Prawa pokrewne obejmują prawa do artystycznych wykonań, chroniące prawa wokalistów, instrumentalistów, aktorów czy tancerzy; prawa do fonogramów i wideogramów, chroniące z kolei prawa ich producentów; prawa do nadań telewizyjnych i radiowych oraz wydawnicze prawa do pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych.
Osobny rozdział ustawy reguluje działania organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, określając sposób, w jaki się je tworzy, zasady na jakich mają reprezentować zrzeszonych w nich twórców oraz ich prawa i obowiązki. Ustawa powołuje także Fundusz Promocji Twórczości, a wreszcie określa zasady karnej odpowiedzialności osób łamiących prawo autorskie. Zgodnie z nimi, za naruszenie osobistych praw autorskich grozi nawet kara pozbawienia wolności do lat trzech.